گزارش "پتریوس - کروکر" ؛ تقلا برای ماندن در عراق به هر قیمت!

گزارش" پتریوس-کروکر"  که از مدتها قبل در مورد اهمیت و نقش آن تبلیغ و فضاسازی می شد، سرانجام در کنگره آمریکا و به اکثریت دموکرات آن عرضه شد، فضاسازی رسانه ای در مورد اهمیت این گزارش به حدی بود که بطور مستقیم از اکثر شبکه های تلویزیونی جهان پخش شد.

به گزارش مهر، اما اهمیت این گزارش برای دولت آمریکا و نومحافظه کاران چنان بود که بوش تصمیم گرفت چند روز قبل از ارائه این گزارش، دریک حرکت نمادین، سفری غیرمنتظره به عراق داشته باشد و با حضور در استان "الانبار" (که مرکز اصلی خشونت های فعلی درعراق است) برای گزارش پتریوس-کروکر، پشتوانه تبلیغاتی و سیاسی بیافریند.

 اما گزارش فوق را  می توان از دوجهت و دیدگاه  بررسی و تحلیل کرد، نکته اول نوع ارائه این گزارش بود، این گزارش  توسط دو "چهره متفاوت" ارائه شد که یک محور داشت، سخنرانان اصلی آن  یک ژنرال عالی رتبه و مقبول و غیرسیاسی(پتریوس) و یک مقام سیاسی بلندپایه (کروکر) بودند که هریک با گفتمان و ادبیات و شگرد خاص خود یک محور عمده را دنبال می کردند:" توجیه ماندن در عراق به هرقیمت و اتهام افکنی به ایران "

اما پارادوکس مهم گزارش "پتریوس" این است که از یک طرف با اتهام افکنی به ایران، اوضاع امنیتی عراق را "بحرانی و شکننده" توصیف می کند و ازسوی دیگر ازپذیرفتن شکست در عراق خودداری کرده وبرای آرام کردن موج عظیم نارضایتی های داخلی با جنگ عراق، ادعای "موفق بودن طرح امنیتی آمریکا در عراق" و "کاهش خشونت ها"  را مطرح می کند.

پتریوس درگزارش خود مدعی شده بود با نشان دادن نمودارهایی خشونت ها درعراق در ماههای گذشته به تدریج رو به کاهش گذاشته است و آمریکا به اهداف خود درعراق خواهد رسید، اما حل  مسئله سریع و آسان نخواهد بود.

با تحلیل گزارش "پتریوس-کروکر" می توان دریافت که آمریکایی ها سعی کردند که میوه مذاکرات بغداد را در این مقطع برداشت کنند و بهبود نسبی اوضاع عراق در هفته های اخیر که ناشی از تلاش جدی دولت مالکی و ورود ایران به معادله عراق بود را به حساب خود بنویسند.

فصل دیگر گزارش و سخنرانی  پتریوس وعده کاهش نیروهای آمریکایی تا تابستان آینده بود، وعده ای دور و گنگ که انجام آن به تابستان سال بعد موکول شده است  که می تواند به دلایل ویژه، هیچ گاه عملی نشود.

گنگی و غیرواقعی بودن سخنان پتریوس در مورد کاهش نیروهای آمریکایی وقتی آشکار می شود که به سخنرانی رایان کروکر، سفیر آمریکا در عراق توجه کنیم، وی بلافاصله در ادامه سخنان پتریوس، شدیدا با "هرگونه کاهش یا خروج نیروهای آمریکایی از عراق" مخالفت کرد و گفت: اگر آمریکا از عراق خارج شود، ایران پیروز اصلی خواهد بود و  تهران مترصد است خلأیی را که در نتیجه خروج پیش از موعد نیروهای ائتلاف از عراق ایجاد خواهد شد، پر کند.

کروکر همچنین در اظهار نظری صریح گفت:  خروج یا کاهش شدید نیروها به شکست ما می انجامد و همه ما باید پیامدهای این شکست را به روشنی دریابیم.

سفیرآمریکا درعراق، ازحضور" بلند مدت آمریکا درعراق"خبر داد و گفت: آمریکا باید برای بلند مدت درعراق بماند تا این کشور بتواند دموکراسی نوپای خود را بسازد.

نکته قابل توجه دیگر "استقبال مقامات عراقی از گزارش پتریوس" است، دکتر موفق الربیعی، مشاور امنیت ملی عراق بلافاصله بعد از انتشار گزارش فوق، از آن  استقبال  کرد و گفت : مهمترین هدف دولت نوری المالکی  کاهش وابستگی عراق به نیروهای بیگانه است.

الربیعی همچنین با احتیاط سخن از زمان تفویض کامل اختیارات امنیتی به دولت عراق گفت و  خاطرنشان کرد: انتظار داریم که در آینده ای نزدیک نیاز ما به حضور مستقیم نیروهای ائتلاف در مبارزه با خشونت در عراق کاهش پیدا کند و تلاش خواهیم کرد با همکاری همپیمانانمان در عراق مشخص کنیم تا چه زمانی نیروهای ائتلاف به طور مستقیم در عراق حضور خواهند داشت.

به گزارش مهر، بطور خلاصه  گزارش پتریوس-کروکر را می توان  در واقع تلفیق ماهرانه دیدگاه نظامی-سیاسی از موضع "ملی" و "حیثیتی" به قصد اقناع افکار عمومی و به خصوص اکثریت دموکرات توصیف کرد.

 در واقع نیل به اهداف واقعی تهیه کنندگان این گزارش بستگی مستقیم به این موضوع دارد که دموکراتها تا چه آنچه را که تحت عنوان خطر ایران تبلیغ می شود را باور کرده باشند، اگر بوش موفق شود دموکراتها را به این بازی بکشاند، می توان گفت که در هدف خود موفق شده است و اگر دموکراتهای کنگره از فرافکنی های بوش قانع نشوند و بر خروج سریع نیروهای آمریکایی از عراق تاکید کنند، می توان گفت که  یک شکست حیثیتی بزرگ در انتظار نومحافظه کاران خواهد بود.

بنابراین درهفته های آینده با رصد لحن وادبیات دموکرات ها در مورد ایران می توان صحت یا نادرستی این گزاره را به قضاوت نشست.